Ekonomi Sektörü ‘ ne Genel Bakış

Ekonomi Sektörü ‘ ne Genel Bakış

Sektör olarak  Ekonomi  üç sektörden oluşmaktadır. Birincil ekonomi sektörü, ekonominin hammaddeleri doğrudan doğal ortamdan alıp kullanan kısmıdır. Faaliyetleri arasında tarım, balıkçılık, ormancılık ve madencilik bulunmaktadır. İkincil ekonomi sektörü, hammaddeleri bitmiş ürünlere dönüştürür ve esas olarak imalat sanayidir. Son olarak, üçücül ekonomi sektörü ,ürünlerden çok hizmet sağlayan kısmıdır; Faaliyetleri arasında ofis işleri, sağlık hizmetleri, eğitim ve bilgi teknolojisi hizmetleri yer almaktadır.

Ekonomik Sistem Türleri

Dünyada pek çok ekonomi türü vardır. Hepsinin bazı temel özellikleri paylaşmalarına rağmen, her birinin kendine özgü ayırt edici özellikleri vardır. Her ekonomi, benzersiz bir dizi koşul ve varsayıma dayalı olarak çalışır. Ekonomik sistemler dört ana türe ayrılabilir: geleneksel ekonomiler, komuta ekonomileri, karma ekonomiler ve piyasa ekonomileri.

1. Geleneksel ekonomik sistem

Geleneksel ekonomik sistem , tümü belirli yerleşik eğilimleri takip eden mallara, hizmetlere ve işe dayanmaktadır. İnsanlara çok bağlıdır ve çok az iş bölümü veya uzmanlık vardır. Özünde, geleneksel ekonomi çok basittir ve dört türün en eskisidir.

Dünyanın bazı bölgeleri hala geleneksel bir ekonomik sistemle işlemektedir. Ekonomik faaliyetlerin ağırlıklı olarak çiftçilik veya diğer geleneksel gelir getirici faaliyetler olduğu ikinci ve üçüncü dünya ülkelerindeki kırsal ortamlarda yaygın olarak bulunur.

Topluluklarda geleneksel ekonomik sistemlerle paylaşmak için genellikle çok az kaynak vardır. Ya bölgede doğal olarak az sayıda kaynak var ya da bunlara erişim bir şekilde kısıtlanıyor. Bu nedenle, geleneksel sistem, diğer üçünün aksine, bir artı üretme potansiyeline sahip değildir. Bununla birlikte, tam da ilkel doğası nedeniyle, geleneksel ekonomik sistem oldukça sürdürülebilirdir. Ek olarak, küçük çıkışı nedeniyle, diğer üç sisteme kıyasla çok az israf vardır.

2. Ekonomik sisteme hükmedin

Bir komuta sisteminde, ekonomik yapının önemli bir bölümünü kontrol eden baskın bir merkezi otorite – genellikle hükümet – vardır. Planlı bir sistem olarak da bilinen komuta ekonomik sistemi komünist toplumlarda yaygındır çünkü üretim kararları hükümetin korumasıdır.

Bir ekonomi birçok kaynağa erişime sahipse, büyük ihtimalle ekonomik bir yapıya hakim olma eğilimindedir. Böyle bir durumda, hükümet devreye girer ve kaynakları kontrol eder. İdeal olarak, merkezi kontrol altın veya petrol gibi değerli kaynakları kapsar. İnsanlar, tarım gibi ekonominin diğer daha az önemli sektörlerini düzenler.

Teoride, komuta sistemi, merkezi otorite, kontrolü genel nüfusun çıkarlarını göz önünde bulundurarak uyguladığı sürece çok iyi işliyor. Ancak, durum nadiren böyle görünüyor. Komut ekonomileri, diğer sistemlere kıyasla katıdır. Değişime yavaş tepki verirler çünkü güç merkezileşmiştir. Bu, onları değişen koşullara hızla uyum sağlayamadıkları için ekonomik krizlere veya acil durumlara karşı savunmasız kılar.

3. Piyasa ekonomik sistemi

Piyasa ekonomik sektörü , serbest piyasa kavramına dayanmaktadır. Başka bir deyişle, çok az hükümet müdahalesi var. Hükümet kaynaklar üzerinde çok az kontrol uyguluyor ve ekonominin önemli bölümlerine müdahale etmiyor. Bunun yerine, düzenleme insanlardan ve arz ile talep arasındaki ilişkiden gelir.

Piyasa ekonomik sistemi çoğunlukla teoriktir. Yani saf bir piyasa sistemi gerçekten mevcut değildir. Neden? Tüm ekonomik sistemler, merkezi bir otoritenin bir tür müdahalesine tabidir. Örneğin, çoğu hükümet adil ticareti ve tekelleri düzenleyen yasalar çıkarır.

Teorik bir bakış açısından, bir piyasa ekonomisi önemli büyümeyi kolaylaştırır. Muhtemelen, bir piyasa ekonomik sistemi altında büyüme en yüksektir.

Bir piyasa ekonomi sektörünün  en büyük dezavantajı, özel kuruluşların, özellikle de çok değerli kaynaklara sahip olanların çok fazla ekonomik güç toplamasına izin vermesidir. Kaynakların dağıtımı adil değildir çünkü ekonomik olarak başarılı olanlar çoğunu kontrol eder.

4. Karışık sistem

Karma sistemler, pazarın özelliklerini birleştirir ve ekonomik sistemleri yönetir. Bu nedenle karma sistemler, ikili sistemler olarak da bilinir. Bazen bu terim, sıkı düzenleyici denetim altındaki bir piyasa sistemini tanımlamak için kullanılır.

Gelişmiş batı yarım küredeki birçok ülke karma bir sistem izlemektedir. Çoğu endüstri özeldir, geri kalanı ise esas olarak kamu hizmetlerinden oluşur ve hükümetin kontrolü altındadır.

Karma sistemler küresel olarak normdur. Sözde, karma bir sistem, piyasa ve komuta sistemlerinin en iyi özelliklerini birleştirir. Bununla birlikte, pratik olarak konuşursak, karma ekonomiler, serbest piyasalar ve hükümet kontrolü arasında doğru dengeyi bulma zorluğuyla karşı karşıyadır. Hükümetler gerekenden çok daha fazla kontrol uygulama eğilimindedir.

#ekonomisektörü#okupark