okupark
Yeni Luke Skywalker’ın ana gezegeni Tatooine’in gökyüzünde iki güneşi olan garip bir dünya olduğunu düşündüyseniz, şunu hayal edin: mevsimlere bağlı olarak (insan ömründen daha uzun süren) ya sürekli gün ışığına ya da her gün üç kez gün doğumu ve gün batımına sahip bir gezegen. .
Böyle bir dünya, Arizona Üniversitesi liderliğindeki bir gökbilimciler ekibi tarafından doğrudan görüntüleme kullanılarak keşfedildi. HD 131399Ab gezegeni, bilinen başka hiçbir dünyaya benzemez – çok yıldızlı bir sistem içinde bugüne kadar bilinen en geniş yörüngeye sahip. Keşif, 7 Temmuz’da Science dergisinin erken bir çevrimiçi baskısında yayınlanacak.
Erboğa takımyıldızında Dünya’dan yaklaşık 340 ışıkyılı uzaklıkta bulunan HD 131399Ab’nin yaklaşık. 16 milyon yaşında olduğuna inanılıyor ve bu da onu bugüne kadar keşfedilen en genç ötegezegenlerden biri yapıyor. 850 kelvin (yaklaşık 1,070 F veya 580 C) sıcaklığı ve tahmini dört Jüpiter kütlesi ağırlığıyla. Aynı zamanda en soğuk ve en az kütleli doğrudan görüntülü ötegezegenlerden biridir.
Arizona Üniversitesi’nde Astronomi ve Gezegen Bilimleri yardımcı doçentlerinden Daniel Apai. “HD 131399Ab, doğrudan görüntülenen birkaç ötegezegenden biridir ve bu kadar ilginç bir dinamik konfigürasyona sahip ilk gezegendir” dedi. Kendisi, güneş sistemimizin dışındaki gezegenlerde yaşam arayışına adanmış disiplinler arası bir ağ olan Nexus for Exoplanet System Science’daki. (NExSS) NASA ekiplerinden birinin baş araştırmacısıdır.
Yıldızları
Yeni Kevin Wagner, “Gezegenin 550 Dünya-yılı süren yörüngesinin yaklaşık yarısı için, gökyüzünde üç yıldız görülebilir. Daha soluk ikisi her zaman birbirine çok daha yakındır ve yıl boyunca en parlak yıldızdan belirgin bir şekilde ayrılırlar,” dedi. Apai’nin araştırma grubundaki bir doktora öğrencisi ve makalenin HD 131399Ab’yi keşfeden ilk yazarı. “Gezegenin yılının büyük bir bölümünde yıldızlar birbirine yakın görünerek ona her Yeni gün benzersiz bir üçlü gün batımı. Gün doğumu ile tanıdık bir gece ve gündüz yüzü verir. Gezegen yörüngede döndükçe ve yıldızlar her gün birbirinden uzaklaştıkça, uzaya ulaşırlar. birinin ayarının diğerinin. Yükselişiyle çakıştığı bir nokta – bu noktada gezegen yörüngesinin yaklaşık dörtte biri veya kabaca 140 Dünya yılı boyunca neredeyse sürekli gündüzdür.”
Gezegen, Spektro-Polarimetrik Yüksek Kontrastlı Ötegezegen Araştırma Aracı anlamına gelen SPHERE ile yapılan bir ötegezegenin ilk keşfini işaret ediyor. Kuzey Şili’nin Atacama Çölü’ndeki Cerro Paranal’da Avrupa Güney Gözlemevi tarafından işletilen Çok Büyük Teleskop üzerine kuruludur. Yeni Diğer yıldızların etrafındaki gezegenleri bulmaya adanmıştır. SPHERE, kızılötesi ışığa duyarlıdır, bu da onu genç gezegenlerin ısı imzalarını tespit etme. Yeteneğinin yanı sıra atmosferik rahatsızlıkları düzelten ve ev sahibi. Yıldızlarının aksi takdirde kör edici ışığını engelleyen sofistike özelliklerle birlikte sağlar.
2.Yıldızı
Yeni Gezegenin ev sahibi yıldızları arasındaki yörüngesini kesin olarak belirlemek için tekrarlanan ve uzun vadeli gözlemlere ihtiyaç duyulacak olsa da, gözlemler ve simülasyonlar şu senaryoyu öneriyor: Sistemin merkezinde, güneşten yüzde 80 daha büyük olduğu tahmin edilen bir yıldız yatıyor. ve kendisi de kalan iki yıldız, B ve C tarafından yaklaşık 300 AU’da (bir AU veya astronomik birim, Dünya ile güneş arasındaki ortalama mesafeye eşittir) yörüngesinde dönen HD 131399A olarak adlandırılır. Bu sırada B ve C, güneşimiz ile Satürn arasındaki mesafeye kabaca eşit bir mesafeyle ayrılmış, dönen bir dambıl gibi birbirlerinin etrafında dönerler.
Bu senaryoda, HD 131399Ab gezegeni, merkezi yıldız A’nın etrafında, bizim güneş sistemimizle karşılaştırıldığında Plüton’unkinin yaklaşık iki katı büyüklüğünde bir yörüngede dolaşıyor ve gezegeni, yıldızların kendi uzaklığının yaklaşık üçte birine getiriyor. Yazarlar, bir dizi yörünge senaryosunun mümkün olduğuna ve sistemin uzun vadeli istikrarına ilişkin kararın, gezegenin yörüngesini daha iyi sınırlandıracak planlı takip gözlemlerini beklemek zorunda kalacağına işaret ediyor.
Gezegen Hakkında
Apai, “Gezegen sistemdeki en büyük kütleli yıldızdan daha uzakta olsaydı, sistemden atılırdı” dedi. “Bilgisayar simülasyonlarımız, bu tür bir yörüngenin kararlı olabileceğini gösterdi, ancak bazı şeyleri biraz değiştirirseniz, çok hızlı bir şekilde kararsız hale gelebilir.”
Çok yıldızlı sistemlerdeki gezegenler, bu aşırı senaryolarda gezegen oluşumunun nasıl işlediğine dair bir örnek sağladıkları için gökbilimciler ve gezegen bilimciler için özel bir ilgi alanıdır. Çok yıldızlı sistemler, yalnız yıldızımızın etrafındaki yörüngemizde bize egzotik görünse de – çok yıldızlı sistemler aslında tek yıldızlar kadar yaygındır.
“Bu gezegenin bu uç sistemdeki geniş yörüngesinde nasıl sona erdiği net değil ve bunun gezegen sistemlerinin türlerini daha geniş bir şekilde anlamamız için ne anlama geldiğini henüz söyleyemeyiz, ancak daha fazla çeşitlilik olduğunu gösteriyor. Wagner, birçok kişinin mümkün olduğunu düşündüğünden daha fazla olduğunu söyledi. “Bildiğimiz şey, çok yıldızlı sistemlerdeki gezegenlerin çok daha az keşfedildiği ve potansiyel olarak tek yıldızlı sistemlerdeki gezegenler kadar çok olduğu.”
Yörüngesi
Astrobiyoloji kıdemli bilim adamı ve program yöneticisi Mary Voytek, “Bu, kendi güneş sistemimizi, bizimkinden çok farklı sistemler bularak, ötesindeki dünyaların çeşitliliği bağlamında yerleştirmemize yardımcı olan türden bir keşif” diyor. Washington’daki NASA Genel Merkezi’ndeki NExSS ağı. “Bu sonuçları, yaşanabilir dünyaların oluşumu üzerine yapılan araştırmalarla birleştirerek, yaşanabilir dünyaların oluşabileceği sistemleri daha iyi anlayacağız. Ekiplerimiz içinde ve ötesinde bu tür bağlantıların yapılmasını sağlayacaktır.”
Farklı alanlardan araştırmacıları bir araya getirerek gezegenlerin yaşanabilirliği çalışmasına adanmış, NASA liderliğindeki bir araştırma koordinasyon ağıdır. NExSS, diğer ajanslar tarafından desteklenenler de dahil olmak üzere, NASA yatırımları aracılığıyla dış gezegen araştırmalarına adanmış uluslararası bir disiplinler arası araştırmacılar topluluğu oluşturmayı amaçlamaktadır. Bu ağ, ötegezegenlerin çeşitliliğini keşfedecek ve yaşam koşullarını yaratmak için tarihlerinin, jeolojilerinin ve iklimlerinin nasıl etkileşime girdiğini öğrenecek. NExSS araştırmacıları, aynı zamanda, dinamik süreçlerle çağlar boyunca inşa edilmiş ve yıldızlar tarafından şekillendirilmiş güneş sistemleri gibi, gezegenleri mimari bir bağlama oturtmak için çabalıyorlar. Kendi güneş sistemimiz ve yaşanabilir Dünya gezegenimiz hakkındaki anlayışımıza dayanarak, ağdaki araştırmacılar, yaşanabilir nişlerin en olası olduğu yerleri ve hangi gezegenlerin yaşanabilir olma olasılığının en yüksek olduğunu belirlemeyi amaçlıyor. NExSS, galaksideki diğer potansiyel olarak yaşam taşıyan dünyaların keşfini ve karakterizasyonunu hızlandıracak.
Makalenin ortak yazarları Almanya, Garching’deki Avrupa Güney Gözlemevi’nden Markus Kasper ve Melissa McClure; UA’nın Steward Gözlemevinde Kaitlin Kratter; Baltimore’daki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü’nden Massimo Roberto; ve her ikisi de Grenoble, Fransa’da bulunan Grenoble Alpes Üniversitesi ve Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi ile Jean-Luc Beuzit.
GIPHY App Key not set. Please check settings